ഇല പറഞ്ഞ കഥ

ഇവിടെ ഞാന്‍ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുകയായിരുന്നു.

ഞങ്ങളില്‍ ഒരിലയായിരുന്നു ഞാനും.

അന്നൊരു രാത്രിയില്‍ ഒരു വായ്ത്താരി കേട്ടു.
അതമ്മയാണു് ഞങ്ങള്‍ക്കു് പറഞ്ഞു തന്നതു്.
അതിങ്ങനെ ആയിരുന്നു.
രാത്രി.
കുന്നാക്കുന്നിരിട്ടു്.
നടന്നു പോകുന്ന പഥികന്‍.
ഇടവഴിയ്ക്കപ്പുറം ശ്മശാനം.
ശ്മശാനത്തിനും ഇപ്പുറം ഒരു കൊച്ചിടവഴി.
നാട്ടു വെളിച്ചത്തില്‍, കാണാതെ പോയ പഥികന്‍റെ കാലാല്‍‍‍ ചവിട്ടപ്പെട്ട ഒരു തുണ്ടു് എല്ലിന്‍ കഷണം അലറി പറഞ്ഞു.
”ഞാനും ഒരിക്കല്‍ മനുഷ്യനായിരുന്നു.”
അന്നതിന്‍റെ അര്‍ഥം എനിക്കു മനസ്സിലായില്ല.

എന്നെ നോക്കി, മറ്റിലകള്‍ ചിരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. പഴുത്ത ഇലയെ നോക്കി പച്ച ഇല ചിരിക്കുമെന്ന സത്യവും അമ്മയായിരുന്നു എനിക്കു പറഞ്ഞു തന്നിരുന്നതു്.

ഒരു നാള്‍‍ കൊഴിഞ്ഞുവീണ ഞാന്‍ ചുറ്റുപാടും നോക്കി.

എന്നോ ഒരു രാത്രിയില്‍ സ്‍പന്ദിച്ച ആ അസ്ഥിയുടെ ശീല്‍ക്കാരത്തിന്‍റെ അര്‍ഥം ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോഴേയ്ക്കും ഞാന്‍ ഒരു കരിയിലയാകുകയായിരുന്നു.

ഒരു പ്രവാസിയുടെ ജന്മ സാഫല്യം

ഒരു ചെറിയ കുഞ്ഞായി നാട്ടില്‍ നിന്നു തിരിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല.ഇനി ഒരു തിരിച്ചുപോക്കുണ്ടാവില്ലെന്നു്


അമ്മയോടും അച്ഛനോടും യാത്ര പറഞ്ഞു് ഞാന്‍ കാറിലിരുന്നു് വിങ്ങി.രണ്ടു ദിവസത്തെ യാത്ര എന്നെ ക്ഷീണിപ്പിച്ചിരുന്നു.


പിറ്റേ ദിവസം ഞാന്‍ പൂന്തോട്ടത്തിനരികത്തു് വളരാന്‍ തുടങ്ങി. ഉറ്റവരേയും ഉടയവരെ ആരേയും കാണാതെ ഞാന്‍ മറ്റൊരു ഞാനായി മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു


ഒറ്റയ്ക്കു നിന്നു് ഞാനെന്‍റെ അച്ഛനമ്മമാരേ ഓര്‍ത്തു നെടുവീര്‍പ്പിട്ടു.






ഞാന്‍ വളരുകയായിരുന്നു.ഒരു പ്രവാസിയുടെ നൊമ്പരങ്ങളുമായി ഞാന്‍ വളരുകയായിരുന്നു.










പ്രകൃതി എന്നിലും മാറ്റങ്ങള്‍ വരുത്താന്‍ തുടങ്ങി.


ഞാനൊരു മനോഹരിയായി മാറുംപോഴും മനസ്സൊരു നെരിപ്പോടാവുകയായിരുന്നു.



എ‍ന്‍റെ ആത്മാവെനിക്കു നഷ്ടപ്പെടുന്നതറിയാന്‍ തുടങ്ങി.


എന്‍റെ മനോഹര ദൃശ്യങ്ങളില്‍ നോക്കി ഞാന്‍ നെടുവീര്‍പ്പിടുന്നതു് മറ്റാരും കണ്ടില്ല.




ഞാന്‍ എന്‍റെ സാഫല്യം തലയില്‍ വഹിച്ചപ്പോള്‍ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു,
ഈ ജന്മസാഫല്യം എന്‍റെ മരണമൊഴിയാണെന്നു്.‍




ഞാന്‍ വെറുതേ ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

എന്നിലെ മഞ്ഞ നിറം എന്‍റെ മരണ നിറമാണെന്നറിഞ്ഞു ഞാന്‍ കണ്ണുനീര്‍ പൊഴിച്ചതും ആരുമറിഞ്ഞില്ല.


എന്‍റെ മക്കളെയും കൊച്ചു മക്കളെയും കണ്ടു ഞാന്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഞാനറിയുന്നു. അവര്‍ പ്രവാസികളല്ലെന്നു്.

ഒരു പ്രവാസിയുടെ ജന്മ സാഫല്യം.

കടത്തിണ്ണ.(അര്‍ഥമില്ലാത്തതാണോ അനര്‍ഥം)

കടത്തിണ്ണയില്‍ എന്‍റെ ആത്മാവു മരിച്ചു കിടക്കുന്നു.






ഇതു കടത്തിണ്ണയോ മരിയ്ക്കാത്തൊരേതൊ നിഴലിനാത്മാവോ?.

ജീവിതങ്ങള്‍

ഈ യാത്ര തുടങ്ങിയതെവിടെ നിന്നോ.

ഇനിയൊരു വിശ്രമം എവിടെ ചെന്നോ.

നമസ്തസ്യേ നമോ നമഃ

യാദേവീ സര്‍‍വ ഭൂതേഷു
ബുദ്ധിരൂപേണ സമസ്തിതാ
നമസ്തസ്യേ നമസ്തസ്യേ
നമസ്തസ്യേ നമോ നമഃ